Фарғона вилоят судининг жиноят ишлари бўйича апелляция инстанцияси 2025 йил 16 июль куни беморнинг соғ оёғини кесиб ташлаши унинг ўлимига сабаб бўлган шифокор ҳукмини ўзгаришсиз қолдирди. Шифокор 2025 йил 6 май куни Қува туман жиноят ишлари судида ҳукм қилинган эди.
Ҳукм қилинган шахс Республика ихтисослаштирилган эндокринология илмий-амалий тиббиёт маркази Фарғона филиали жарроҳлик бўлими мудири лавозимида ишлаган. 2024 йил 9 сентябрдан 25 октябргача у иш ҳақи сақланмаган ҳолда таътилда бўлган ва унинг вазифасини вақтинча бошқа шифокор — Д. Р. бажарган.
2024 йил 18 октябрь куни фуқаро А. И. филиалга олиб келинган, унинг фарзандлари олиб келган. Д. Р. тиббий кўрик ўтказиб, ташхис қўйган: «Иккинчи типдаги қандли диабетнинг оғир шакли, декомпенсация босқичи, диабетик оёқ синдромининг нейроишемик шакли, вагнер-4, чап болдир соҳасида тизза бўғимининг операциядан кейинги майдаланган синиши».
Суд қарорида қайд этилишича, таътилда бўлган шифокор бўлимга етиб келган ва вақтинча вазифа бажарувчи мудир Д. Р. ни «тажрибаси йўқ» деб, ўзбошимчалик билан ишдан четлатган.
Иш материалларида кўрсатилганидек, у тиббий кўрсатмаларсиз чап сон соҳасида ампутация режасини ишлаб чиққан ва уни тиббий ҳужжатларда Д. Р. номидан расмийлаштирган. Бундан ташқари, филиал раҳбарияти билан келишмасдан, шифокор ўзбошимчалик билан жарроҳлик бригадаси таркибига ўзгартириш киритган, операцияга ваколатсиз жарроҳ ва тиббиёт университети талабасини жалб қилган.
Операция давомида, беморнинг розилигини олмасдан, шифокор зарарланган чап сонни ампутация қилиш ўрнига, ҳеч қандай касаллик аломатлари бўлмаган ўнг оёғини сон соҳасида ампутация қилган. Шундан сўнг, у чап сонни ҳам ампутация қилган. Беморнинг организми бир вақтнинг ўзида иккита оғир жарроҳлик аралашувига бардош бера олмаган. Аёл 2024 йил 7 ноябрь куни вафот этган.
Биринчи инстанция суди шифокорни Ўзбекистон Жиноят кодексининг 116-моддаси 3-қисми (ўз касбий вазифаларини лозим даражада бажармаслик, эҳтиётсизлик оқибатида одам ўлимига сабаб бўлиш) бўйича айбдор деб топди. Унга 4 йил озодликдан маҳрум қилиш жазоси тайинланиб, 3 йил муддатга Соғлиқни сақлаш вазирлиги тизимида раҳбарлик ва шифокорлик лавозимларини эгаллаш ҳуқуқидан маҳрум этилди.
Апелляция шикоятида ҳукм қилинган шахс ва унинг ҳимоячиси жиноят таркиби йўқлигини таъкидлаб, беморнинг ўлими унинг ҳаракатлари билан боғлиқ эмаслигини иддао қилганлар. Улар ҳукмни бекор қилишни ва оқлов қарори чиқаришни сўраганлар.
Ўз навбатида, жабрланувчининг қонуний вакили Р. И. шифокорни ЖКнинг 116-моддаси 4-қисми «б» банди ва 206-моддаси 1-қисми (ҳокимият ёки мансаб ваколатини суиистеъмол қилиш) бўйича айбдор деб топишни, шунингдек, 28,995 миллион сўм моддий ва 350 миллион сўм маънавий зарар ундиришни сўраган.
Апелляция инстанцияси ҳукмни ўзгаришсиз, шикоятларни эса қаноатлантирмасдан қолдирди.
