Тошкент вилояти Бекобод тумани жиноят ишлари суди 2025 йил 8 август куни Россиянинг Украинага қарши урушида иштирок этган Ўзбекистон фуқаросига ҳукм чиқарди.
Иш материалларига кўра, А.А. (1986 йилда туғилган) 2024 йил 6 июнь куни ишлаш учун Москвага борган ва у ерда қурилишда ишлаган. 2025 йил 22 февраль куни у Россия Қуролли кучлари сафига қўшилган ва Украина ҳудудидаги жангларда иштирок этган.
«Менинг охирги иш жойим Москвадаги Транспорт музейидаги қурилиш майдончаси эди. У ерда ишлаганимда, 2025 йил февраль ойи бошида Қирғизистондан келган 2 ҳамкасбим билан «Комсомольская» метроси яқинида айланиб юрган эдик. У ерда бизни полиция тўхтатди ва патентларимизни текширди. Патентимнинг муддати тугаган эди ва полициячилар қамоққа олиш билан таҳдид қилиб, бизни машинага ўтқазди ва 100 минг рубль талаб қилди», – деди.
«Бизда талаб қилинган сумма бўлмагани учун тўлай олмадик. Бизни дарҳол Москвада жойлашган ҳарбий комиссарликка олиб боришди. У ерда ҳеч нарсани тушунтирмасдан, бизга қоғозларга имзо чектиришди, шундан сўнг автобусда Авангард деб номланган жойдаги казармага олиб кетишди. 7-8 кундан кейин бизни рўйхат бўйича сафга туришга мажбурлашди, металл жетонлар ва чақирув белгилари беришди, менга «Дато» чақирув белгисини беришди. Кейин бизни полигонга олиб боришди. 10 кун давомида қурол ишлатишни ўргатишди, кейин Луганск вилоятидаги ҳарбий қисмга жўнатишди. Кейин биз Россия ва Украина ўртасидаги жангларга тортилдик», — дея тушунтирди судланувчи.
Ҳарбий ҳаракатларда қатнашгани учун унга ойига 500 минг рубль маош тўланган.
Кўп ўтмай, А.А. касаллигини рўкач қилиб, чечен командири ёрдамида Луганск вилоятидаги госпиталга ётқизилди. У ерда у шифокор томонидан тайёрланган ҳужжатларни олди, 30 кунлик таътил расмийлаштирди ва Ўзбекистонга қайтишга уринди.
«Мен Москвадаги Ўзбекистон элчихонаси билан боғландим, мен билан содир бўлган барча нарсаларни айтиб бердим ва таътил даврида уйга кетиш учун ҳужжатларни расмийлаштиришга ёрдам беришни сўрадим. Шу билан бирга, таътилнинг қарийб 18-20 куни ўтиб бўлган эди. Урушда қатнашиш учун шартнома имзолаганимда, бизга 18 ёшгача бўлган болалар учун нафақа тўланишини айтишганди ва мен шу тўловларни расмийлаштириш учун турмуш ўртоғимни Россияга чақиртирдим», — деди.
Унинг турмуш ўртоғи З.А. Россияга келиб, нафақа олиш учун керакли ҳужжатларни расмийлаштирди ва тегишли ташкилотга топширди. Бироқ, унга тўловлар 2025 йил 15 июлдан кейин бошланиши айтилган. Пулни кутмасдан, З.А. 2025 йил 5 июнь куни Ўзбекистонга қайтди, А.А. эса 6 июнь куни Россиядан чиқиб кетди.
А.А.нинг айтишича, унинг Украинадаги урушда қатнашиш нияти бўлмаган, Россия полицияси уни қамоққа олиш билан қўрқитиб, урушга жўнатган. Шунингдек, у қилган ишидан самимий пушаймонлигини, бошқа такрорламасликка ваъда беришини ҳамда оғир моддий аҳволи ва уч нафар вояга етмаган фарзанди борлигини инобатга олишни сўраган.
Суд мажлисида судланувчининг турмуш ўртоғи З.А. гувоҳ сифатида қатнашди. Унинг сўзларига кўра, 2025 йил январь ойида турмуш ўртоғи Россия томонида урушда қатнашиш ва РФ Қуролли кучлари билан шартнома тузиш нияти борлигини айтган. Унинг сўзларига кўра, у йиғлаб, бормасликни сўраган, лекин эри буни фарзандларининг келажаги учун қилаётганини айтиб, унинг гапларига қулоқ солмаган. Тайёргарлик якунлангач, 2025 йил 16 мартда эри З.А.га телефон қилиб, урушга кетаётганини маълум қилган.
Суд судланувчининг Украинадаги урушда қатнашиш нияти бўлмагани ва қамоққа олиш таҳдиди остида фронтга жўнатилгани ҳақидаги важларини исботланмаган деб топди.
А.А. Жиноят кодексининг 154-моддаси 1-қисмида (Ёлланиш) назарда тутилган жиноятни содир этишда айбдор деб топилди ва унга 6 йил муддатга озодликдан маҳрум қилиш жазоси тайинланди.
